آیا این کنجکاوی نیست که چگونه می توانیم در بحبوحه بحث و گفتگوی خانواده بد ، از لحظه بد تلفن زنگ بزنیم یا یک همسایه روی در را صدا کند ، از حالت بد خود بیرون بیاییم؟
بعضی اوقات با کسانی که دوستشان داریم با بدترین رفتار صورت می گیرد و بچه ها سریع متوجه این ریاکاری می شوند. آیا تابحال با صدای کوچکی مطرح شده اید که این چرخش ناگهانی را به مهربانی پس از بیست دقیقه آتش و سنگ آهک زیر سؤال می برد؟
مرحوم مارک هاتفیلد ، سناتور دیرینه از اورگان و پدر چهار فرزند ، گفت همسرش یک بار او را محکم گفت و گفت: "من آرزو می کنم که شما هم مانند فرزندان خود در کنار فرزندانتان صبور باشید."
او تنها نیست. همه ما در بعضی اوقات گناه می کنیم که من آن را "بینش شکافته" می نامیم ، با بعضی از افراد با تحمل رفتار و تحمل دیگران در حالی که تحقیر دیگران می شود در زیر سقف خودمان رفتار می کنیم. ما بدترین را فرض می کنیم؛ ما به هر نقصی می پردازیم. ما هیچ وقت فرصتی برای ارائه یک زنگ اصلاح درست از دست نمی دهیم. و در این فرآیند ، افرادی را که بیشتر به آنها اهمیت می دهیم زخمی می کنیم.
آیا وقت آن نرسیده است که کمی همدیگر را در خانه کوتاه کنیم؟ اگر در واقع ، ما به همسر خود و فرزندان و والدین خود به همان اندازه که می گوییم انجام می دهیم را دوست داریم ، یکی از راه های نشان دادن آن این است که به آنها بگوییم کلمات مهربانی را که ما در مورد آشنایان گاه به گاه خود داریم.
از دفترچه راهنمای خانواده مشاوره دابسون.
منبع : sanykala
