نوشته شده توسط OLIVIA MUENTER
به روز شده در 14 آگوست 2020 ، 08:15 AM EDT
ژورنال زن
STOCKSY
در این مقاله
من با اجتماعی فاصله گرفتم
احساس کمتر تحت تأثیر مشکلات روزمره
افکار و احساساتی را که می دانستم می دانستم کشف کردم
به عنوان یک نویسنده آزاد ، بیشتر روزهای من شامل نوشتن است. نوشتن مقاله ، نوشتن لیست کارها ، نوشتن ایمیل. نوشتن ، نوشتن ، نوشتن. اما ، سلام ، من این حرفه را به یک دلیل انتخاب کردم: من عاشق نوشتن هستم. و گرچه بعضی از پروژه ها احساس یکنواختی می کنند ، من بندرت فراموش می کنم که چقدر همیشه خوش شانس بوده ام انجام دهم. مدتها قبل از این شغل من شد ، شما عصرهای من را صرف نوشتن در مجلات و دفتر خاطرات می کنم - یادداشت برداری در مورد همه چیز و هیچ چیز. نقاط عطف مهم زندگی.
آخرین قسمت American Idol. تیم های ورزشی مورد علاقه من. بزرگترین اضطرابهای من از زمانی که 10 ساله بودم تا زمان تحصیل بعد از دانشگاه ، روزنامه می نوشتم. و گرچه من سالها منظم تر از دیگران می نوشتم ، اما همیشه به عنوان منبعی برای من بود. اما ، وقتی نوشتن تمام وقت کار را شروع کردم ، این تغییر کرد. دیگر نتوانستم انرژی لازم را برای نوشتن برای خودم یا رایگان پیدا کنم.
با این حال ، وقتی همه گیری اتفاق افتاد ، من دوباره به فکر روزنامه نگاری افتادم. خودم را پیدا کردم که احساس نوشتن را فقط به خاطر نوشتن به یاد می آورم. نه برای تعیین ضرب الاجل یا گرفتن فیش حقوقی یا برای تکمیل تکلیف ، بلکه صرفاً برای نوشتن است زیرا از احساسی که در من ایجاد کرده خوشم آمد. با گذشت ماهها مشخص شد که ماندن در خانه عادی خواهد شد ، احساس کردم اضطراب من در حال افزایش است. چراغ انتهای تونلی که 2020 است دورتر و دورتر به نظر می رسد و برای من روشن شده است که با سلامتی روحی دست نخورده که مجبورم خودم را در اولویت قرار دهم ، می توانم همه این مشکلات را پشت سر بگذارم. و اینکه آنها خلاقیت را در اولویت قرار می دهند. به طور خاص ، اولویت دادن به روزنامه نگاری و نوشتن برای خودم است.
بنابراین به مدت یک ماه ، خودم را مجبور کردم هر روز (تقریبا) بنویسم. بعضاً در نظر گرفته می شود که چند پاراگراف را در مورد چگونگی احساس وجود فعلی خود جمع کنید. تابستان 2020 که می خواهم فراموشش کنم. گاهی اوقات ، من در مورد هیچ چیز نمی نوشتم - یک برنامه تلویزیونی یا فیلم مورد علاقه. دفعات دیگر ، داستان نوشتم. داستان ها را از ابتدا به سادگی به خاطر خلق آنها ساخته است. و اگرچه این روش اضطراب من در مورد COVID-19 و جهان امروز را برطرف کرده است ، اما به من کمک کرده است که احساس آرامش بیشتری نسبت به مدت طولانی داشته باشم.
در اینجا برخی از بزرگترین راه هایی که به آنها کمک کرده است آورده شده است.من با اجتماعی فاصله گرفتم
برای مبتدیان ، عادت نوشتن هر روز به من کمک می کند تا وقت خود را در رسانه های اجتماعی صرف کنم - کاری که انجام این روزها دشوار است. به جای اینکه هر روز را با پیمایش به پایان برسانم ، وقتم را برای نوشتن برای خودم می گذراندم ، و اجازه می دادم مغزم به جای ابراز وجود ، در بیان خود غرق شود. از جنیفر تومکو ، روان درمانگر ، LCSW از راه حل های بهداشتی Clarity ، از طریق ایمیل به من می گوید ، این از دیدگاه سلامت روان منطقی است.
"روزنامه نگاری و وبلاگ نویسی رسانه های بسیار خوبی برای ابراز وجود هستند و با قضاوت و مقایسه رسانه های اجتماعی همراه نیستند. تومکو نوشت.
من به عنوان فردی که وقت زیادی را برای نوشتن برای سردبیران و مخاطبان در اینستاگرام صرف می کردم ، این برای من قدرتمند بود. هیچ کس لازم نبود که آنچه من می نویسم را تأیید کند. من فقط مجبور شدم بنویسم.
احساس کمتر تحت تأثیر مشکلات روزمره
چیزی در مورد نوشتن وجود دارد که قدرت آن را می گیرد. هنگامی که من شروع به نوشتن در مورد چیزهایی که برایم آزاردهنده است ، تقریباً بلافاصله احساس کم تحرک کردم. این اضطراب من را از بین می برد ، اما یافتن راه حل های منطقی برای مشکلات روزمره و عوامل استرس زا را برای من آسان کرده است.
متخصص جنبش و ذهنیت نادیا مرداک از طریق ایمیل ، شناسایی روش هایی که می توانید وضعیت خود را بهبود ببخشید یکی از جنبه های مفید تمرین نوشتن و روزنامه نگاری است. ماردوک می گوید: "مغز شما شروع به پذیرش می کند که با قرار دادن قلم روی کاغذ روش هایی برای احساس بهتر وجود دارد."
افکار و احساساتی را که می دانستم می دانستم کشف کردم
به نظر می رسد که مجبور کردن افکارم به کلمات در واقع به من کمک کرد تا افکار و احساساتی را که قبلاً درک کرده ام شناسایی کنم. همانطور که من هرگز کار نکرده ام. احساس می کردم دوباره خودم را می شناسم.
دکتر. مارک میفیلد یک مشاور حرفه ای دارای مجوز (LPC) ، مشاور خبره هیئت مدیره و بنیانگذار و مدیرعامل مرکز مشاوره میفیلد است که روزنامه نگاری را "ابزاری شگفت انگیز" می نامد. میفیلد همچنین اظهار داشت که کشف افکار و احساسات جدید از طریق روزنامه نگاری امری طبیعی و یک مزیت شگفت آور است.
وقتی قلم می گیرید و روی کاغذ چیزی می نویسید ، استرس وجود دارد. من این را تخلیه مغز می نامم و نوشتن آن پاسخ فیزیولوژیکی دارد. یک بار روی کاغذ بیرون بیایید ، سپس توانایی بیشتری دارید که از یک نظر عینی تر به احساسات ، سرخوردگی یا وضعیت نگاه کنید ، "میفیلد می گوید.
من در کل در مورد 2020 احساس می کنم. به طور مداوم هنوز هم مضطرب ، ناامید و دشوار است که تصور کنید زمانی که اوضاع دوباره احساس عادی خواهد شد. اما این به من کمک کرد تا با قسمت خلاق و درون نگرانه ای از مغزم که مدتی با آن در ارتباط بوده ارتباط برقرار کنم. باعث شد من احساس خوبی کنم. و فکر می کنم هرچند همه چیز عالی به نظر می رسد.
